Toen ik in 2004 aan mijn eerste baan begon, wilde ik vooral een baan die leuk was. Toen mijn leidinggevende zei: ‘Gwyneth, je kan niet altijd doen wat je leuk vindt,” maakte mij dat woest. Ik was ervan overtuigd dat het wel kon.
Toch begon ik te twijfelen. Het kon toch niet zo zijn dat je je hele jonge leven hebt gestudeerd met in het vooruitzicht dat nu echt in de praktijk toe te passen en dat je dan volledig wordt afgestompt.
Ik had altijd veel ideeën, ook vernieuwende. Daar vind je niet altijd draagvlak voor. Dat maakte dat ik ging twijfelen aan mezelf. Zag ik het wel goed? Kon je geen plezier hebben? Was ik naïef?
Eerst weigerde ik dat te geloven, maar het sloop er steeds meer in. Zeker toen ik leeftijdsgenoten zag die wel ‘in het gareel’ gingen en dat nog leuk leken te vinden ook. Het voelde alsof ik verkeerd gekozen had. Verkeerde groep bij gym, verkeerde rij bij de kassa…
Het vertrouwen zakte weg, dan maar meedoen met de rest. En al gauw had ik een stralend carrièrepad voor mezelf uitgestippeld: marketing manager, MT-lid, leidinggevende. En het lukte ook gewoon. En het is niet zo dat ik helemaal geen plezier had. Maar het ‘is dit alles’- gevoel overheerste wel. Later begreep ik dat er allemaal termen voor zijn: quarterlife crisis, dertigersdilemma en dan nu de midlife crisis.
Van crisis naar crisis. Mooi vooruitzicht.
Ik kon en wilde dat niet. Zo’n leven. Ik wilde leven vanuit ontspannenheid. Mijn eigen tempo en ritme. Creëren, lezen, trainen, inspireren, schrijven.
Toen ik in 2012 ontslag kreeg, was hier een klein zaadje van aanwezig. Het bracht me in alle uithoeken van mijn binnenste en dit is het moment dat de bloem gaat bloeien.
Het lanceren van mijn training soul journaling. Een combinatie van mijn twee grote liefdes: schrijven en persoonlijke ontwikkeling. Luisteren naar de fluisteringen van je ziel en op eigen-wijze actie ondernemen. Leven en werken vanuit bezieling.
Meer info hier: https://gwynethleermakers.nl/soul-journaling/
Kwalisite