In zij schrijft laat ik vrouwen aan het woord die op basis van hun persoonlijk verhaal een boek hebben geschreven. De eerste in deze reeks is Dunja Koenders-Mucha. In 2021 kwam haar eerste boek uit: Met één been op het flatgebouw. Dunja is een van de eerste leden van STORY | Community en ze deelde daar teksten die altijd recht naar je hart gingen. Haar creatieve expressie gaat verder dan het schrijven, ze maakt ook mooie kunst.
Inmiddels is je boek al een tijdje uit. Hoe is dat voor je?
Het voelt nog steeds een beetje onwerkelijk, maar vooral heel trots dat ik het naar buiten heb durven brengen. Het mooiste van alles vind ik de reacties en het feit dat mensen er ook echt iets van ‘leren’ en ze nieuwe inzichten krijgen en me daar zelfs voor bedanken.
Waar gaat je boek over?
Mijn boek gaat over mijn depressieve periode waarin ik me als laatste redmiddel liet opnemen in een GGZ-instelling. In het boek neem ik de lezer mee in de vier jaren van herstel die volgden en laat ik zien hoe ik mede door creatieve therapie ontdekte wie ik werkelijk ben. Ik vertel mijn eigen verhaal via de fictieve hoofdpersoon Linda.
Voor het oog van de buitenwereld heeft Linda het dik voor elkaar.
Maar niets is wat het lijkt: onzichtbare schaamte heeft haar meer schade berokkend dan ze doorhad. Dertig jaar lang heeft ze vele overlevingsstrategieën toegepast om maar niet met haar grootste verdriet geconfronteerd te worden.
Op haar zevenendertigste komt Linda in een geagiteerde depressie terecht. Ze wil nog maar één ding: weg uit de situatie waar ze zich in bevindt.
Na weken rondgedoold te hebben in een wereld gevuld met verdovende angst, stemt Linda in met een vrijwillige interne opname bij de GGZ.
Vastberaden deze laatste kans te benutten om te leren leven, gaat Linda de confrontatie aan met haar verleden en haar angsten.
Wanneer wist je dat jouw persoonlijke verhaal een boek werd?
Hoe vaker ik stukjes deelde in de story community en de reacties die ik daarop kreeg, zette me aan het denken. Ik voelde een diep verlangen om met mijn verhaal naar buiten te gaan. Mijn man grapte wel eens, ‘je zou een boek moeten schrijven’ en ineens voelde ik het aan alles: ‘Ik wil en ga een boek schrijven.’ Toen ik het boek van Gwyneth heb gelezen, wist ik het zeker. De echte verhalen zijn nodig in deze wereld.
Hoe heb je dat aangepakt? Waar ben je begonnen?
ik ben begonnen met een tijdlijn voor mezelf. In totaal heb ik er 2 jaar over gedaan. Telkens schreef ik kleine stukjes, bijvoorbeeld onder de luifel van onze camper op vakantie op mijn telefoon. Elke keer als me iets te binnen schoot, schreef ik het op. Dit kon op de raarste momenten zijn vandaar dat ik bijna alles geschreven heb met mijn telefoon.
Ik had geen doordacht plan, zo werkt mijn creatiekracht niet. Als ik een verlangen voel, dan begin ik gewoon en laat ik het proces haar werk doen. Nadat ik voelde dat het klaar was , heeft een heel dierbaar iemand de eerste review gedaan. Ik heb een aantal mensen laten proeflezen en de geredigeerde versie is nog een keer geredigeerd door weer iemand anders.
Hoe heb je het schrijfproces ervaren?
Het schrijfproces heb ik als heerlijk ervaren. Het schrijven was mijn uitlaatklep, ik heb genoten van het toveren en spelen met woorden om mijn gevoel te uiten en genoot ervan dat ik in mijn schrijversbubbel zat. Van de andere kant was het ook confronterend om terug te blikken op mijn leven en situaties, maar door het door de ogen van de fictieve hoofdpersoon te kunnen bekijken, kon ik er toch van genieten.
Wat heeft ervoor gezorgd dat je het boek ook ging (laten) publiceren?
Door de reacties op stukjes uit mijn boek die ik deelde op social media, om te polsen of mensen op mijn boek zaten te wachten. De reacties waren overweldigend en hebben me ertoe aangezet toen het ook echt klaar was om het zelf uit te geven. Ook de reacties van de proeflezers, hebben me gesterkt om ervoor te gaan. Zonder de steun van mensen uit mijn omgeving had ik het niet gedurfd.
Wat heeft het schrijven van een boek jou gebracht?
Het heeft me inzicht gegeven in mijn patronen, maar het heeft vooral heel helend gewerkt om mijn leven onder ogen te zijn gaan zien en er over te schrijven. Het heeft me dichter bij mijn ‘zijn’ gebracht en ertoe bijgedragen dat ik mijn talenten mag omarmen. Ik weet nu dat ik anderen met mijn verhaal kan inspireren en een kijkje in mijn innerlijke wereld kan geven waar anderen zich in kunnen herkennen.
Is er nog iets anders dat je nog wilt delen?
ik wil alle mensen die mij zo gesteund hebben in dit hele proces, heel erg bedanken.
________________________
Wil je meer weten over Dunja en haar boek?
Volg Dunja op social media:
Facebookpagina Dunja
Persoonlijk Facebookprofiel Dunja
Instagram Dunja
Kwalisite
Het boek van Dunja heeft mij diep geraakt. Doordat ze je als lezer helemaal meeneemt door haar persoonlijke proces heen, kreeg ik zelf veel inzichten, terwijl mijn verhaal toch totaal anders is. Door het lezen van haar verhaal besefte ik pas echt goed dat ieders verhaal ertoe doet. Ik begreep wat de meerwaarde voor anderen kan zijn als ik mijn eigen verhaal zou opschrijven. Herkenning vinden in het verhaal van iemand anders kan zoveel troost bieden.
Binnen de veilige setting van de community ben ik begonnen met schrijven en ervaar net als Dunja het helende proces daarvan, ook door de inzichten in mijn eigen processen. Met meer mildheid naar mijn eigen stappen kunnen kijken. De mogelijkheid om binnen de community teksten en feedback met elkaar te delen helpt mij enorm om de eerste stapjes ‘naar buiten toe’ te zetten.
“Met één been op het flatgebouw” is een absolute aanrader