In zij schrijft laat ik vrouwen aan het woord die op basis van hun persoonlijk verhaal een boek hebben geschreven. Dit keer is Daniëlle aan het woord. In 2021 kwam haar eerste boek uit: Mijn hart van steen. Het verhaal van Daniëlle is een mustread voor elke man die niet snapt waarom vrouwen die slachtoffer zijn van seksueel misbruik niet ‘gewoon’ hun mond open doen. Een indringend verhaal dat onder je huid kruipt.
Jouw boek is eind vorig jaar uitgekomen. Hoe is dat voor je?
Ik vond het heel spannend. Niet eens zozeer omdat het boek zou worden uitgegeven, maar meer omdat dan iedereen mijn verhaal zou kunnen lezen. En dan vooral ook bekenden van mij die misschien nog niet eens op de hoogte waren van het boek. Ik denk dat ik het vooral heel eng vond om hun reacties te lezen. Achteraf had ik me geen zorgen hoeven te maken, de reacties waren heel mooi.
Waar gaat je boek over?
Het is een autobiografisch boek. Het gaat over mijn jeugd waarin ik van mijn zevende tot twaalfde jaar seksueel misbruikt ben. Door middel van dagboekfragmenten en gedichten kijk ik terug. Ik wilde een boek schrijven waarin er open en rauw over dit onderwerp geschreven zou worden. Ik wilde het zo eerlijk mogelijk beschrijven, waardoor het op sommige momenten misschien wel als schokkend kan worden ervaren, maar ik wilde het ook niet mooier maken dan het daadwerkelijk was. Aan de andere kant wil ik met het boek ook laten zien dat er een leven na het misbruik is. Dat je er uiteindelijk uit kunt komen. Dus het boek heeft ook een positieve en krachtige kant.
Wanneer wist je dat jouw persoonlijke verhaal een boek werd?
Het idee had ik al een paar jaar. Ik voelde dat het verhaal verteld mocht gaan worden. Het boek lag er ook al enige tijd, maar dan nog alleen in fragmenten. Er zat nog geen lijn in. Ik moest er eerst zelf sterk genoeg voor zijn om het te kunnen laten uitgeven, om er zelf vanaf een afstand naar te kunnen kijken. Dat moment was afgelopen jaar zover. Daarbij kreeg ik steeds meer het gevoel dat er een boek moest komen, wat dit onderwerp op een andere manier zou aanvliegen. Veel van dit soort boeken zijn in roman vorm geschreven, waar helemaal niets mis mee is, maar ik wilde juist een boek schrijven vanuit degene die het zelf heeft meegemaakt. Ook meer omdat ik voelde dat ik mijn verhaal het beste kon vertellen vanuit mijzelf. Zo kon ik mijn gevoelens en gedachten het beste onder woorden brengen. Er een roman van maken zou voor mij teveel afstand hebben gegeven van het echte verhaal. Dat laatste maakte het nog wel wat lastig voor me en heeft het schrijfproces ook wel wat opgehouden, want dat maakte me natuurlijk wel heel kwetsbaar.
Hoe heb je dat aangepakt? Waar ben je begonnen?
Ik ben eerst alle dagboekfragmenten en gedichten die ik alle jaren door heb geschreven gaan verzamelen. Afgezien van het feit dat dat heel veel werk was, was dat ook heel confronterend om dat allemaal weer terug te lezen. Tussendoor liet ik stukken aan mijn zus en mijn man lezen. Zij hebben toen direct aangegeven dat zij vonden dat het boek zou moeten worden uitgegeven. Nadat ik een lijn had aangebracht in de fragmenten ben ik ze aan ‘elkaar’ gaan schrijven. Ik heb geprobeerd op een reflecterende manier te schrijven en terug te kijken op mijn ‘jongere’ ik. Maar ook wat de invloed van het misbruik is geweest op mij als volwassen vrouw.
Hoe heb je het schrijfproces ervaren?
Ik hou van schrijven. Het schrijven van dit boek was dan ook heel fijn om te doen. Het was het eind van een heel lang heling- en verwerkingsproces. Met dit boek heb ik de cirkel rond gemaakt en kan ik écht met afstand terug kijken op wat mij is overkomen. Jaren eerder had het boek er nog niet kunnen komen. Nu was ik er klaar voor en heeft het me veel gebracht.
Wat heeft ervoor gezorgd dat je het boek ook ging (laten) publiceren?
Het gevoel dat het belangrijk is om verhalen te delen. Iedereen heeft zijn of haar eigen verhaal en door met elkaar verhalen te delen, kom je er achter dat er in vele verhalen raakvlakken zitten. Je bent niet alleen, dus je kunt veel erkenning en heling halen uit elkaars verhalen. Dat is wat ik ook merk nu mijn boek is uitgegeven, veel mensen delen hun verhaal met mij. Ze halen kracht uit mijn verhaal en komen erachter dat zij niet alleen zijn. Dat was voor mij ook een hele belangrijke reden om mijn boek te laten uitgeven, er mag over deze onderwerpen gepraat worden. Nee, er moet over deze onderwerpen gepraat en gedeeld worden, vooral gezien het feit hoeveel dit onderwerp momenteel in de media is. Zolang mensen hun mond erover houden, zal er niets veranderen. En misschien dat ik met mijn boek hierbij aan kan bijdragen.
Wat heeft het schrijven van een boek jou gebracht?
Heel veel. Toen het boek verscheen dacht ik nog naïef dat misschien alleen bekenden van mij het boek zouden lezen. Maar dat bleek niet zo te zijn. Iedere week ontvang ik berichten van mensen dat ze mijn boek hebben gelezen, dat ze geraakt zijn en dat ze er wat aan hebben gehad en er iets hebben uitgehaald. En hoewel het uitgeven van het boek mij op mijn aller kwetsbaarste heeft laten zien, iedereen kent nu immers mijn verhaal, is het boek ook voor mezelf helend geweest. Dit is mijn verhaal en dat mag er zijn. Waarbij ik in het verleden nog weleens me heb geschaamd voor wat er is gebeurd, en me zelfs ook schuldig over heb gevoeld, heb ik dat na het schrijven van het boek kunnen loslaten.
_________________________________
Wil je meer weten over Daniëlle en haar boek?
Haar boek Mijn hart van steen bestel je hier via de uitgever of hier via bol.com.
Dit is haar website.
Kwalisite
Het boek van Daniëlle heeft mij diep geraakt. Ik ben vooral onder de indruk van de moed waarmee ze zichzelf heeft beschreven. Alleen het opschrijven van het verhaal is al zo krachtig en dan ook nog uitgeven in een boek. Diep respect!
Wat mooi om te lezen in je interview dat je diep van binnen al een langere periode bezig was om er een boek over te schrijven en dat het er dan van komt op het moment dat jij er klaar voor bent. Heel krachtig.
Ik ben zelf heel blij met de veilige omgeving van de Schrijf Community waarin iedereen op eigen tempo en eigen wijze de stappen van verhaal naar boek mag en kan maken.