Welk verhaal vertel jij jezelf? Het bepaalt wie je bent.

Als ik kijk naar mijn leven kan ik twee verhalen vertellen. Nou ja, misschien wel meer. Maar laat ik het simpel houden.

Het ene verhaal is dat van een meisje dat ontzettend haar best deed op school. Een ijverig meisje, dat op woensdag de weektaak al af had. Een meisje dat bijna dagelijks trainde voor de zwemwedstrijden in het weekend. Een meisje dat liever ging sporten, dan dat ze uitging met vriendinnen. Een meisje dat ook het hbo en de universiteit doorliep door hard te werken en daarna meteen aan de slag ging bij haar eerste werkgever. Een ambitieus meisje, dat toen ze vrouw werd al op haar dertigste haar droombaan in the pocket had.

Het andere verhaal is dat van een meisje dat ontzettend hield van rond fladderen. Ze speelde het liefst op blote voeten op het land van haar opa. Ze kon helemaal opgaan in de verhalen van Madelief van Guus Kuijer. Op school raffelde ze haar weektaak af om opstellen te mogen schrijven en samen met haar vriendinnen toneelstukjes te mogen bedenken. Een meisje dat ervaarde dat op de middelbare school het fladderen voorbij was en ongelukkig werd van het keurslijf waar ze in werd geduwd. Ze leefde op tijdens de tekenles, maar dat vak moest ze laten vallen. Want VWO examen doen met een pretpakket telt niet als volwaardig. Een vrijmoedig meisje dat toen ze vrouw werd haar fladderende aard opnieuw kon uiten.

Beide verhalen zijn waar. Ze zijn slechts verteld met de aandacht op een ander deel van mijn identiteit. En ik mag kiezen welk verhaal ik mezelf vertel. Lange tijd vertelde ik alleen het eerste verhaal. Dat zorgde ervoor dat ik mijn toekomstige verhalen ‘moest’ afstemmen op dit verhaal uit het verleden. Mensen willen nu eenmaal consistent zijn.

Als ik schrijf, word ik me bewust van de verhalen die ik mezelf vertel. En zie ik dat ze bepalen wie ik ben en hoe ik me voel. Als ik het tweede verhaal vertel, voel ik me vrij. Dan trek ik kleren aan waarbij ik me vrij voel: los vallende jurken met bloemen, cowboylaarzen of sandalen met sleehakken eronder. Dan schrijf ik meer en makkelijker. Dan durf ik mijn verhalen te delen. Dan ben ik een vrolijkere vrouw wan en een relaxte moeder. Het werkt door op alle facetten van mijn leven.

Je kiest zelf het verhaal dat je vertelt en dus ook hoe jij je voelt.