Waarom lukt het niet om los te laten?

Waarom lukt het niet om los te laten? Deze vraag heb ik mezelf tig keer gesteld. En inmiddels heb ik het antwoord gevonden.

Vorig jaar wist ik dat ik een boek wilde schrijven. Toch heeft het nog een heel jaar geduurd voordat ik begon met schrijven. En nee, het had niets met tijd te maken. En ook niet met geld in praktische zin. Er zat iets anders onder: angst.

Die angst wilde ik heel graag loslaten. Dus stond ik ’s ochtends een halfuur eerder op om te mediteren. Het ging best goed en al gauw zat ik 20 minuten onafgebroken in trance op mijn bed. Verder probeerde ik mindful te zijn, door mijn aandacht te richten op mijn ademhaling in de rij bij de kassa en tijdens het lopen. Goed bezig zou je zeggen.

Toch bleef de angst. En hoe verder het jaar vorderde en ik amper een letter op papier had gezet, hoe groter mijn angst werd. Ik begon het jaar als een verloren jaar te zien. Ik had niets bereikt. Ik had zelf een opdracht afgezegd om aan mijn boek te kunnen schrijven. Ik had minder geld, meer tijd, maar nog steeds geen boek. Ik was nog steeds bang.

In november 2015 kwam het omslagpunt. Ik nam de hulp van coach Marga aan (lees hier wat er gebeurde).  In januari 2016 begon ik met schrijven en inmiddels zijn twee lezers mijn eerste versie aan het beoordelen. Ik heb geleerd waarom het me niet lukte om los te laten.

Ik was niet bereid naar de schaduwkant te kijken. Ik had last van een enorm verdriet dat er niet mocht zijn. Ik wilde het de kop indrukken. Als ik me maar genoeg zou richten op het positieve, dan zou het negatieve vanzelf verdwijnen. Maar het verdween niet. Het bleef aandringen. Pas toen ik het recht in de ogen durfde aan te kijken en het verdriet toeliet, verdween het.

Met mijn ratio kon ik het verdriet begrijpen, maar mijn lijf moest het nog verwerken. Het kon alleen uit mijn systeem doordat het er mocht zijn. Toen het er eenmaal mocht zijn, ging het hevig tekeer en vroeg ik me af of ik hier wel goed aan had gedaan. Maar na de heftigheid, ging het weg. En toen was de weg vrij om te gaan schrijven.

Lukt het niet om los te laten? Wees dan bereid om naar je schaduwkant te kijken. Niet als een trucje, maar met je hoofd en je hart. Laat de teugels los en laat het gebeuren. Dat is loslaten.