Stoppen met Facebook

Steeds vaker denk ik eraan om te stoppen met Facebook. Maar ik durf het niet. Het voelt als iets dat ik graag wil. Maar mijn hoofd schreeuwt: ‘niet doen!’ Uit angst. Bang om onzichtbaar te zijn.

Het gaat er ongeveer zo aan toe in mijn hoofd.

‘Ik wil stoppen met Facebook,’ zegt het hart.
‘Waarom zou  je dat willen?’ zegt het hoofd.
‘Ik vind het gewoon niet meer zo leuk. Ik wil kijken hoe het is zonder Facebook. Het biedt me niets meer.’
‘Lekker slim. Komt eindelijk je boek uit. Ga je stoppen met Facebook. Hoe denk jij je boek dan te verkopen?’
‘Ik weet het niet. Zoveel klanten heb ik nu ook niet via Facebook. Ik heb het meeste geld verdiend met opdrachten via via.’
‘Dat denk je maar. Je bent niet goed wijs! Ik zou het echt een hele domme zet vinden. Je houdt het nog maar even vol. Dan kun je even flink adverteren als je boek uitkomt. Het moet natuurlijk wel onder de aandacht komen. Waarom heb je anders een jaar zitten schrijven?’
‘Omdat ik het leuk vond, misschien..’
‘Jij ook altijd met je leuk. Fijn dat het leuk is, maar het moet natuurlijk wel wat opleveren. En dat komt niet aanwaaien.’
‘Waarom eigenlijk niet?’
‘Dat snap je zelf toch zeker ook wel. Je moet er hard voor werken om zichtbaar te zijn. Mensen moeten toch weten van je boek. Anders kunnen ze het toch ook niet kopen? Facebook is een goed middel daarvoor en je hebt al een grote groep in je bereik.’
‘Dus ik moet mijn Facebookprofiel aanhouden omdat ik anders bang ben dat ik niet zichtbaar ben? Sinds wanneer is Facebook de enige manier om zichtbaar te zijn?’
‘Natuurlijk is het niet de enige manier. Maar wel een manier waar jij goed in bent. Al die andere manieren moet je nog opstarten. En dan is het nog maar de vraag of je daar goed in bent. Dit lijkt me niet het goede moment om nieuwe dingen uit te proberen. Speel maar gewoon op safe. Dan zit je altijd goed.’
‘Met mijn boek speel ik ook niet op safe. Waarom zou ik dat met de promotie dan wel doen? Ik wil de promotie op gevoel doen. Ik wil het laten ontstaan, net zoals mijn boek. Van binnenuit. En Facebook komt niet van binnenuit. Facebook is er omdat ik denk dat het erbij hoort. Omdat het volgens de regels is,’ zegt het hart tot slot.
‘Jij ook altijd. Waarom altijd zo eigenwijs? Je moet het zelf maar weten. En zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd hebt!’ zegt het hoofd dat altijd het laatste woord wil hebben.

Deze interne dialogen beschrijven is een goede manier om bij je authentieke stem te komen. Wat wil je echt? Wat wil je laten horen?