Ik ben net een paar dagen terug van vakantie als ik aan de keukentafel zit. Man en kinderen zijn boodschappen doen, ik heb een kop koffie gemaakt (zo’n lekkere met opgeklopt melkschuim) en tijdens het drinken ervan overdenk ik mijn vakantie.
De hele vakantie was ik vooral in mezelf gekeerd, weinig bezig met de buitenkant. Dat beviel eigenlijk prima. Zo bracht ik hele dagen zonder make-up door (die overigens toch niet bleef zitten met 38 graden), deed ik gerust dagenlang hetzelfde aan, heb ik mijn bikinilijf niet vergeleken met dat van andere vrouwen (oké, bijna niet dan) en maakte ik me niet druk wat andere mensen deden of zeiden.
Toen ik thuis kwam leek het alsof ik weer aan de slag met die buitenkant moest. De boel weer oppoetsen en mooi maken. En dat is juist waar ik de afgelopen maanden vooral mee bezig ben geweest.
Nieuwe website, mooie plaatjes op Instagram, nieuwe foto’s, allemaal op de buitenkant gericht. Misschien wel iets te veel. Zo merkte ik dat ik mijn blogs vanuit marketingoogpunt ging schrijven: wat wil jij horen?
Terwijl ik juist wil schrijven over wat ik wil delen met jou. En misschien is dat wel niet wat je horen wilt. Toen ik weer meer naar binnen gericht was merkte ik dat ik terug wil naar de kern en dat is voor mij puur, kwetsbaar en eerlijk.
Ik wil vertellen wat me raakt en wat me inspireert (of je nu wel of niet mijn producten koopt). Ik wil meer schrijven vanuit mijn hart en minder vanuit mijn (marketing)hoofd.
En dat is precies wat deze vakantie mij heeft gebracht. Mijn notitieboek en pen maken overuren. De woorden vloeien moeiteloos uit mijn pen. En het eerste resultaat is dit:
P.S. We gingen vaak zwemmen bij een riviertje in St. Denis (Frankrijk), vaak ‘s ochtends als er nauwelijks andere mensen waren. Toen wist ik weer hoe fijn het is om in de rivier te zwemmen.
Kwalisite