Ja, ik ga er gewoon wat over schrijven. Over spiritualiteit. Ik krijg het bijna niet uitgesproken. En ik wilde er ook niet over praten of over schrijven. Waarom eigenlijk niet? Ik vond het een hype.
De spirituele hype
Als iets een hype is wil ik er per se niet aan meedoen. Of in elk geval net doen alsof ik de andere kant op kijk. Als ik voorbij de hype kijk, zie ik iets anders. Zie ik mensen die behoefte hebben aan betekenis in hun leven. Aan dingen doen waar ze voldoening uithalen. Aan iets werken wat ze in vuur en vlam zet. Dingen creëren waar ze blij van worden. En dat is precies wat ik zelf ook wilde in mijn leven en wat ik nu doe.
Kon ik dat bedenken met mijn ratio? Nee, dat kon ik niet. Ik heb het geprobeerd, maar puur alleen op mijn verstand afgaan, bracht me op een dwaalpad.
Vertrouwen
Ik had vertrouwen nodig in iets wat groter is dan ik. En dat vond ik eng. Ik durfde niet te vertrouwen op het onbekende. Het onzichtbare waarvan ik wel wist dat het bestond, maar het niet (wetenschappelijk) kon bewijzen. Dus bedacht ik dat ik daar mijn mond over dichthoud, net zo lang tot ik wel bewijzen had.
En bewijs heb ik gekregen.
Ik had nooit kunnen bedenken dat ik een boek zou schrijven over het verhaal wat generatie op generatie is doorgegeven in mijn eigen familie. Ik had het afgedaan als onzin en ik was zeker niet aan een boek begonnen.
Toch voelde ik de drang om te schrijven. En al schrijvende ontvouwde het verhaal zich. Vanuit inspiratie. Wat bezieling betekent volgens de Van Dale. Juist, bezieling. Vanuit de ziel. In spirit zijn. In verbinding met de ziel. Zo heb ik mijn boek geschreven.
De zin van spiritualiteit
En op die manier creëren geeft mij intense vreugde. Het geeft mijn leven betekenis. Het maakt wat ik doe waardevol. En nu ik dit ervaren heb, wil ik alleen nog meer dingen vanuit bezieling doen. In spirit. In verbinding met de ziel. En laat dat nou spiritualiteit heten. Dan omarm ik het met liefde en plezier.
Dat is voor mij de zin van spiritualiteit.
De onzin van spiritualiteit
Als ik iemand hoor zeggen: ‘Ik ben heel spiritueel,’ gaan mijn nekharen overeind staan. Net alsof het iets exclusiefs is. Voor de een wel toegankelijk en voor de ander niet. Iedereen is spiritueel. De een kan niet meer spiritueel zijn dan de ander, er is geen overtreffende trap in spiritualiteit. Dan wordt het een rol die je speelt. Een vastgezet beeld waarin je aan yoga ‘moet’ doen, waarin je ‘moet’ mediteren, waarin je veganistisch ‘moet’ zijn, waarin je bepaalde boeken ‘moet’ lezen, waar je spiritueel ‘moet’ zijn.
Zoek de bezieling op. Volg de weg van plezier. In vreugde ligt de ware betekenis van spiritualiteit.
Ik kan me totaal vinden in jou visie.