Al een tijdje ben ik bezig met het verminderen van het aantal spullen dat ik heb. Ik merkte dat de hoeveelheid als een steen op mijn maag lag. Telkens als ik de zolder opkwam en een zware doos boeken opzij moest schuiven om iets anders te kunnen pakken, kon ik alleen maar zuchten. Het was vermoeiend om de spullen heen en weer te slepen. Ooit schonken ze me vreugde, maar nu niet meer. Eerder het tegenovergestelde. Ze veroorzaakte pijn.
Hoe meer ik opruimde, hoe meer ik me opgelucht voelde. Lichter, haast met minder zorgen. Het speelgoed wat weer in vier bakken past, zorgt ervoor dat het zo is opgeruimd na een middag spelen. Alle kleding in een kast zorgt ervoor dat ik niet zo lang meer hoef te denken wat ik aan doe. Een beperkte keuze zorgt dat je makkelijker kiest. Je hoofd heeft minder te verwerken.
Door de keuze te beperken heb ik ook mijn tijdschriftenverslaving stop gezet. Ik kocht jaar in jaar uit minstens 1 tijdschrift per maand. Het gevolg was dat ik na het lezen van dat tijdschrift allerlei spullen nodig had om me beter te voelen. Een nieuwe dagcrème die nu echt die lijntjes bij mijn ogen ging aanpakken, een nieuw boek wat op 1 was binnengekomen op de New York Times bestsellers list en de nieuwe schoenen van het seizoen. Kortom het hele tijdschrift bestond uit ‘musthaves’ en de aanblik van slanke, onmenselijk knappe modellen zorgde ook niet echt voor een boost van mijn zelfvertrouwen.
Datzelfde geldt voor televisie. Ik kijk nu alleen nog maar naar een paar programma’s die ik echt leuk vind om te zien. En dat zijn meestal niet programma’s die om de 10 minuten worden onderbroken door reclame. Hierdoor koop ik minder, maar ik heb ook veel minder het gevoel dat ik bepaalde dingen nodig heb om me gelukkig te voelen. Simpelweg omdat ik er niet constant mee wordt geconfronteerd.
Als je de verleiding niet opzoekt, hoef je deze ook niet te weerstaan. Het leven met minder spullen gaat over opruimen, letterlijk natuurlijk maar ook figuurlijk. Het gaat over opruimen van emotionele ballast. Aan alles wat je lang bewaard hebt, zit een verhaal. Een verhaal waar je misschien geen afstand van wilt doen en daarom heb je het altijd bewaard. Ik heb geleerd dat het verhaal niet vastzit aan de spullen. De spullen kunnen weg en het verhaal mag blijven. Tenminste voor even dan. Want uiteindelijk gaat het verhaal ook weg. Dan ben je echt vrij.
Kwalisite
Wauw wat goed en wat herkenbaar. Nog niet zo bewust mee bezig, dus mooie eye opener.
Speelgoed in vier bakken???!! Hoe groot zijn die dan wel niet 😉 Dat vind ik nog de meest moeilijke, alleen zeker veel winst in te behalen. Goed bezig dame!
Eerlijk is eerlijk, het zijn grote bakken. Toch viel het me op dat ze bijna altijd met hetzelfde spelen. En het liefste nog met dingen die bijna niets kosten of gratis zijn. Zo hebben ze wekenlang gespeeld met de kartonnen doos waar mijn nieuwe bureaustoel in zat. We hadden er een ‘huisje’ van gemaakt. Het hoeft ook allemaal niet in een keer. Ik kijk nu ook weer tegen drie stapels tijdschriften aan, waarvan ik dacht dat ik ze kon gebruiken om moodboards te maken. Dus ik ga een moodboard maken voor 2017 en dan gaan ze weg. En wat er niet inkomt, hoeft er ook niet uit 😉 Succes!
Mooi geschreven. Ben ook bezig met ontspullen. Maar er is zo veel. Dat ik nog niet echt het lichte gevoel ervaar. Maar het gaat er komen ? Dat weet ik zeker.
Hoi Winny,
Dat lichte gevoel komt vast wel. Stap voor stap toch?
Succes!
Gwyneth
Zo herkenbaar! Hoe minder spullen, hoe meer ruimte. Letterlijk maar vooral in je hoofd. Mijn verhuizing dit jaar was een goede aanleiding om spullen weg te doen of weg te geven. Heerlijk!
Hi Astrid,
Verhuizen is inderdaad een mooie gelegenheid om dat te doen. Goed bezig 😉
Groeten,
Gwyneth
Hier ben ik ermee begonnen. Ik moet wel toegeven het is niet makkelijk. Maar hé dat is alle begin toch?