Ik ben gevoelig voor kritiek. Het doet meer met me dan ik zou willen. Sterker nog, ik laat me er vaak door beïnvloeden. Het beperkt me en ik doe dingen niet uit angst voor kritiek.
Uit het boek Playing Big van Tara Mohr haalde ik drie tips die mij hebben geleerd anders met kritiek om te gaan. Lees de tips, maar laat ook tot je doordringen wat er staat. Voel het. Een verschuiving in perspectief, voel je.
1 Kritiek zegt iets over diegene die de kritiek geeft.
Het gaat aan wat de kritiekgever belangrijk vindt. Het zegt helemaal niets over jou. Het is subjectief. Wat de een verschrikkelijk vindt, dat vindt de ander geweldig.
2 Kritiek bevestigt een overtuiging
Als kritiek je raakt is dat omdat het matcht met een overtuiging die jij zelf hebt. Zo kwam kritiek over mijn schrijfstijl bij mij hard aan omdat ik zelf geloofde dat ik niet goed schreef. Dat het te simpel was, niet intellectueel genoeg. Kritiek is een kans om te ontdekken welke (verborgen) overtuiging je hebt.
3 Bij alles wat je doet, kun je kritiek verwachten
Kritiek hoort erbij. Spreek jij je uit tijdens een vergadering op je werk? Gegarandeerd dat er mensen zijn die kritiek geven op hetgeen je zegt. Maak je een video? Mensen kijken ernaar en vinden er wat van. Social media lijkt de meest geschikte plaats voor het uitstorten van kritiek. Zie het als een onderdeel van wat je doet. Het feit dat het er is, wil niet zeggen dat je er ook iets mee moet. Dat bepaal je zelf. Kritiek van je klanten of leidinggevende kan nuttig zijn en kun je gebruiken om je werk te verbeteren. Kritiek is een kans om te groeien.
Als ik nu kritiek krijg, doorloop ik deze drie tips. Eerst bewaar ik afstand tot de kritiek door me te realiseren dat het niet over mij gaat. Als de kritiek emoties oproept, dan onderzoek ik bijvoorbeeld door ritueel schrijven welke overtuiging erachter zit en vervolgens kijk ik of ik iets met de kritiek wil doen.