Groots, dat is wat het moet zijn. Jouw bedrijf. Jouw droom. Jouw leven. Als het niet groots is, dan houd jij jezelf tegen. Dan durf je nog niet voluit te gaan. Dan is er nog iets om aan te werken.
Ik geloofde dit echt.
Ik zocht naar de overtuiging die me tegenhield om op een groot podium te willen staan.
Ik zocht naar de overtuiging die me tegenhield om altijd heel uitbundig te reageren.
Ik zocht naar de overtuiging die me tegenhield om impact te maken in de wereld.
Ik vond ze niet.
Misschien zocht ik niet hard genoeg.
Ik vond wel iets anders.
Ik wil niet groots. Ik wil niet uitbundig en bombastisch.
Niet omdat ik mezelf klein houd. Juist omdat ik mezelf niet klein houd. Als ik mezelf klein zou houden, dan zou ik nog steeds denken dat ik al die dingen moet willen. Omdat ze nu eenmaal een bepaalde norm lijken.
Er waren twee boeken die mij aan het denken zetten. Hoewel ze in de basis hier niets mee te maken lijken te hebben.
De eerst was: als ik nee zeg, voel ik me schuldig. Daardoor realiseerde ik me dat ik nog meer mag leven naar mijn eigen normen en waarden. En dat ik dus gewoon dingen mag willen. En pas als je weet wat je wil, dan kun je je eigen regels maken. Als je niet weet wat je wilt, dan voeg je je automatisch aan de regels van anderen. Dat geeft wrijving. Je durft geen nee te zeggen omdat je ook niet weet wat je dan wel wilt, dus doe je maar gewoon wat de ander van je vraagt.
Het tweede boek was: Introvert Power. Waarbij ik me nog meer realiseerde dat wij in een extroverte samenleving leven. Ik schreef er eerder deze blog over. En dat introversie altijd wordt neergezet als de minderheid. Terwijl uit de data waarop de schrijfster van dit boek zich baseert blijkt dat de verdeling 50%-50% is. Dat maakte dat ik me realiseerde dat waar ik me wel prettig bij voel, ook prettig is voor heel veel andere mensen.
Dat ik het prima vind om thuis te werken. Ook toen ik nog in loondienst werkte, het thuiswerken voelde als een oase van rust. Als ik bij andere mensen ben, voel ik hen aanwezigheid. Zodra ik thuis ben, in mijn veilige ruimte dan voelt het alsof er een last van mijn schouders valt.
Als ik de bibliotheek binnen loop, dan loop ik niet een stille saaie ruimte binnen. Dan loop ik een wereld vol magische verhalen binnen. Dan voel ik me vanbinnen opleven, al zie je dat misschien niet aan de buitenkant. Dan kan ik niet wachten om in die andere werelden te duiken en mezelf er helemaal in onder te dompelen. Dat is nu zo. En dat was als kind ook al zo.
Groots zijn kan ook van binnen zitten. Het gaat om groots in je authentieke ik stappen. Wat de vorm dan ook is. Welke uitdrukking geef jij aan jezelf?
Dat je niet van dingen houdt, ze niet wil of ambieert betekent niet vanzelf dat je te bescheiden bent of jezelf kleinhoudt. Je weet zelf wel of het een smoesje is om in je comfortzone te blijven of dat je naar de normen van anderen aan het leven bent.
Kwalisite
Hey Gwyneth, wat een heerlijke blog heb je weer geschreven..dank je wel daarvoor.
Zo grappig….Ik besluit vanmiddag, na het geven van een barssessie in Zaandam, mezelf te verwennen met een heerlijk cappuccinootje en een chocotaartje bij “Multi Vlaai” in Zaandam. Terwijl ik daar zit te mijmeren, valt mijn oog op een vacature, wellis waar als zaterdaghulp, maar ik vraag toch even meer informatie aan een van de medewerksters. Voordat ik het weet heb ik een sollicitatie-formulier in mijn handen en hoor ik de dames tegen elkaar zeggen…”ja, maar die en die gaat ook weg, eigenlijk zouden ze voor hier ook nog wel iemand kunnen aannemen”
Lijkt mij een goed plan, hoor ik mezelf denken????
Of werken bij “Multi Vlaai” nu heel groots en meeslepend klinkt?? Maar de sfeer, de kleuren, het “zoete leven”, de jonge en iets oudere collega’s, kopjes koffie serveren, bijdragen aan geniet-momenten, de geur van chocolade, klanten van van verschillende nationaliteiten, dat is het allemaal WEL. Mijn hart maakt een klein sprongetje. “Hoe ziet mijn leven er over 5 jaar uit als ik dit kies?” “Hoe ziet mijn leven er over 5 jaar uit als ik dit niet kies?” Ja hoor, doet u mij maar lekker twee dagen in de week werken hiero. Misschien niet groots en meeslepend, maar ik kies het wel voor mij, omdat ik er blij van word. Om daarnaast verder te gaan met mijn persoonlijke ontwikkeling, oftewel access bars en het schrijven en uitbrengen van mijn eigen boek.
Yess….”hoe wordt het nog beter dan dit?”
Hi Carrie,
Wat klinkt dat heerlijk! Lijkt me ook inspirerend, want op zo’n plek hoor je natuurlijk allerlei verhalen. Ik vind het altijd geweldig om ergens te zitten en dan op mijn gemak te luisteren naar wat mensen allemaal te vertellen hebben (en dan niet tegen mij). Als een observeerder. Ik hoop dat ze jou kiezen!
Liefs,
Gwyneth