Kun je ook te open zijn?

Kwetsbare verhalen vertellen, het lijkt een hype. Huilen op Facebook live. Alle ellende in een vlog. Instagram stories vanuit bed.

Je emoties tonen, laten zien wat je raakt, vertellen wat je vindt. Dat werk alleen als het echt is.

De laatste tijd krijg ik vaak te horen dat ik wel heel open ben. Dat raakt me omdat ik weet dat mijn openheid mijn klanten helpt ook open te zijn. Ik krijg de prachtigste verhalen te horen tijdens mijn werk. Verhalen die nog nooit iemand heeft gehoord. Verhalen die klaar zijn om de wijde wereld in te gaan. Dat doet openheid met je: het laat zien wat er in je zit.

Ik vergelijk het graag met een ruwe diamant. In de eerste fase ben je aan het graven: je zoekt de diamant. Je kan dan open zijn over je zoektocht, over het graven, maar je weet nog niets over de diamant. Als je de diamant gevonden hebt is deze ruw. Er zit nog wat slijpwerk aan. Je kan open zijn over het slijpwerk, maar de diamant wil je nog niet tonen. En dan komt er een moment dat je harde werk wordt beloond. De diamant is klaar om getoond te worden aan de buitenwereld.

Ik geloof in marketing vanbinnen naar buiten. Het binnenste van jou, dat is die diamant. Dat is een waardevol bezit. Dat mag je laten zien op een manier die bij jou past. En dat is openheid voor mij. Ik stel mezelf open als ik me daar goed bij voel. Ik laat mijn diamant niet slingeren en toon deze niet overal.

Als je bereid bent je diamant te tonen, dan spreek je van hart tot hart. Als je die bereidheid niet voelt, dan hoef je ook niet open te zijn omwille van de hype. Dan heeft het geen zin. Dan raakt het niet. Dan voelt het zelfs ongemakkelijk. Dan voelt het als aandacht vragen in plaats van aandacht geven. Je diamant tonen aan de ander is pure aandacht voor de ander.

Dat is de check of je te open bent. Ben je bereid je diamant te tonen? Of ben je open met het doel iets te nemen of te krijgen van de ander? Daar zit het verschil.