Mijn zoontje van 10 jaar zit in de bank met zijn telefoon voor zijn gezicht. Ik hoor druk pratende jongensstemmen uit zijn telefoon komen. Met woorden die ik nog niet ken of liever niet hoor.
‘Wat ben je aan kijken?’
‘Minecraft’.
‘Wat dan precies?’
‘Hoe ze dat spelen?’
‘Vind je dat leuk?’
‘Ja.’
‘Speel je niet liever zelf minecraft?’
‘Hoeft niet.’
‘Dat is toch leuker dan kijken hoe anderen spelen?’
‘Zo doe ik ideeën op.’
Hij kijkt weer naar het scherm.
Ik doe dit zelf ook. Kijken hoe andere mensen leven.
Ik lees een boek over een vrouw die van New York naar het Engelse platteland is verhuisd. Ik lees hoe zij appels plukt in deze tijd van het jaar en daar appelsap van maakt. Terwijl de appels die van mijn appelboom gevallen zijn al 2 weken onaangeroerd op het keukenblad staan.
Ik luister naar een podcastaflevering waarin een schrijfster vertelt over haar carrière, hoe ze begon met schrijven en hoe lang ze haar baan als lerares heeft aangehouden naast het schrijven. In een mapje op mijn computer staan minstens 2 half afgeschreven boeken: een roman en een non fictie boek.
Zo doe ik ideeën op, zeg ik dan tegen mezelf.
Ik vraag me af: leef ik het leven dat ik graag wil of denk, schrijf en praat ik alleen maar over dat leven?
Merk jij het verschil?
De komende periode ben ik druk met onze kerstbomenkwekerij. Ik vind dat altijd een fijne periode omdat ik dan letterlijk met mijn laarzen in de modder sta. Dan ben je bezig met het werk en heb je geen tijd om er over te peinzen, filmpjes over te kijken of er een boek over te lezen. Je doet het werk dan zelf. Dan geeft ontzettend veel voldoening.
Het is voor mij telkens weer een reminder dat ik daar wel wat meer van mag hebben in mijn leven. Het zelf doen in plaats van kijken of lezen hoe anderen het doen.
Hoe zit dat met jou? Ik ben benieuwd, deel jouw reactie gerust onder dit bericht.
Dit is de precies de vraag die mij de laatste dagen bezighoudt. Ik zie zoveel succesvolle mensen op internet, de één met een nog mooiere website dan de andere, en vaak doet het me niet eens zo goed, om dat te zien, omdat ik door de vergelijking mezelf vaak naar beneden praat. Ik sluit de ingang naar mijn eigen creatieve stroom er eerder door af, dan dat ik die open. Soms zou ik een tijd ‘digi-blind’ willen zijn, niets meer op internet en facebook meer willen zien om te ontdekken wie ik zelf ben wat er natuurlijkerwijze uitkomt.
Digi-blind, mooi woord. En waarom geen digi-blinde week? En dan kijken wat er vanuit jouw eigen creatieve stroom op gang komt. Bedankt voor het delen van jouw ervaring. Het is ook herkenbaar voor mij. En jezelf daar bewust van afsluiten lijkt me een goed idee.