Het is natuurlijk een fantastische zomer. Ik heb nog nooit zoveel in het water gelegen. En mijn enige wens voor deze zomer was: mooi, zonnig weer op vakantie. Want dat is voor mij het echte vakantiegevoel. Het mag duidelijk zijn dat die wens is uitgekomen.
Dit jaar hadden wij geen vakantie geboekt. Een last-minute leek een goed idee. En bovendien heel makkelijk, want de enige eis was: zonnig, mooi weer. Dat boek ik binnen 1 uur, dacht ik nog.
Na de verjaardag van mijn zoontje, ging ik aan de slag. Met mijn mobiel bij het zwembad. Opties genoeg. Het ging vast lukken. In de avonduren nog even verder kijken.
Toch wel ver van het strand. Geen familiekamer meer beschikbaar. Een disco aanwezig. Slechte reviews. Geen vliegtickets beschikbaar. Gehorige kamers.
Ik bleek toch iets meer eisen te hebben, dan alleen zonnig, mooi weer. En voordat ik het wist, schreeuwde ik tegen mijn man en kinderen. En telkens hoorde ik dat stemmetje: ‘Doe normaal, het is maar een vakantie.’
En dan schreeuwde ik terug: ‘Ja, ik weet ook wel dat ik onuitstaanbaar ben en ontzettend ondankbaar, maar ik wil gewoon graag op vakantie en het leuk hebben.’
Dat gebeurt er als je verstrikt raakt in mogelijkheden: keuzestress. Als je de buitenwereld laat bepalen wat je wilt.
Toen ik klaar was met schreeuwen, een rondje had gelopen, besprak ik de vakantie met mijn man. Wat wilden we nu echt graag? Waar hadden we behoefte aan? En wat hadden we eerder afgesproken over de vakantie?
Dat laatste was een belangrijke vraag.
We hadden namelijk al lang nagedacht over wat we wilden. We hadden alleen niets geboekt. We wisten precies wat we dit jaar wilden doen. En dat ben ik uiteindelijk gaan boeken.
En het werd Huttopia. Ik bezocht hun website en een geluksgevoel overviel me. En toen we na 1 dag rijden in de Dordogne aankwamen en we naar onze tent liepen die helemaal boven op een heuvel stond met uitzicht over het hele dal, kreeg ik datzelfde gevoel. Het klopte.
En dit gebeurt ook in je bedrijf. Je hebt een idee, je weet precies wat je wilt en dat geeft je een heerlijk gevoel. Een gevoel van alles wat mogelijk is. De kansen. De inspiratie. En dat jij degene bent die het gewoon gaat doen.
En dan word je afgeleid. Je ziet dat er ook nog andere mogelijkheden zijn. Die spreken je ook wel aan. Je gaat kijken naar anderen. Dat is ook leuk. Misschien is dat nog een beter idee. En voor je het weet ben je afgedwaald van wat jij écht wilt. Van jouw hartsverlangen. En dan raak je gefrustreerd, want het loopt niet zoals jij het wilt.
Het lukt niet. Er is gedoe. Als je gedoe, frustratie, irritatie – en in dit geval ook keuzestress – ervaart is het enige wat je hoeft te doen terug naar je hartsverlangen.
Wat wil je nu écht? Voel dat. En volg dat gevoel en neem daar actie op. Dan klopt het.
Dit is voor mij vanbinnen naar buiten. En je hebt beide kanten nodig. Je hebt de buitenkant nodig om te ervaren wat jij écht wilt.
En dit geldt voor alles. Ook voor vakantie. Ik kon er voor kiezen om mezelf ondankbaar te blijven voelen en door te drukken. Of toe te geven aan de frustratie, het eruit te laten en terug te keren naar wat ik echt wilde. Ik weet hoe langer ik aan de frustratie vasthoud, hoe langer het duurt.
Loslaten dus.
Kwalisite