De tweede helft van het jaar was anders (lees hier deel 1). Mijn manuscript was geschreven. Ik had geproefd aan iets wat me oneindig veel vervulling en vreugde gaf. En nu moest ik de puntjes op de i gaan zetten. Maar voordat ik dat deed, had ik rust nodig. Ik ontdeed me voor vijf weken van social media. De social media detox gaf me het inzicht dat ik behoefte had aan vereenvoudiging. Een simpeler leven. Met minder moeten. Minder presteren.
Ik wilde van onnodige ballast af. Ik wilde meer rust van binnen ervaren, maar van buiten was het chaos. Tijd om op te ruimen. Het werd me steeds duidelijker wat ik niet meer wilde. Het drukke moderne leven. Steeds weer die tredmolen in. Ik wilde eruit en zocht naar manieren om dat te doen.
Ineens werd het me duidelijk waarom ik zo graag in die tredmolen bleef. Ik zat er al zo lang. Ik was er gewend. Daar kon ik bezig blijven en hoefde ik niet te voelen wat ik al heel lang voelde. En nu ik geen fabulous business woman meer hoef te zijn, is de weg vrij. Vrij van zelfopgelegde beperkingen. Ik mag gewoon mezelf zijn.
Het is tijd om zelf aan het roer te gaan staan. Om mijn leven in te delen zoals ik dat zelf wil. Om verantwoordelijkheid te nemen. Om pijn toe te laten, zodat er ook vreugde kan ontstaan.
Door mijn verhaal met jou te delen, hoop ik dat je jouw verhaal onder de loep neemt. Dat je gaat ontdekken wat jij jezelf dag in dag uit vertelt. Dat je tot je diepste essentie komt. Ik wens je de moed toe om dat te doen.
Kwalisite