Dit was misschien wel de meest moeilijke tijd van het jaar. En tegelijkertijd ook de tijd waarin ik het meest heb geleerd of misschien wel ontdekt. Zo was ik al vroeg bezig met het maken van plannen voor 2016. Het is iets wat ik graag doe en het geeft me houvast. Toch stopte ik mijn plannen weer snel in de kast. Ik kwam er namelijk achter dat het maken van plannen voor steeds weer nieuwe dingen een manier is om niet naar mijn onrust te hoeven kijken. Dus besloot ik wel naar die onrust te kijken, door een tijd niets te willen, te moeten en te plannen.
In de tijd dat ik bezig was met – in mijn ogen – nietsen, kwamen er dingen op mijn pad. Zo vond ik het verrassend leuk om als coach op de KvK Startersdag ondernemers te adviseren. Ook gaf ik voor Fontys een workshop voor de vrouwelijke studenten van de opleiding commerciële economie. Ik deelde mijn ervaring als vrouwelijke leidinggevende in het bedrijfsleven en we gingen met elkaar in gesprek over carrière, ambitie en vrouwelijke waarden. Zo kwam ik erachter dat ik naast online ook vaker offline bezig wilde zijn. Gewoon met mensen in levende lijve en niet alleen maar vanachter mijn laptop.
Dit was ook een verdrietige periode, waarin ik afscheid moest nemen van heel veel dingen. Allereerst van mijn lieve oma die in mei 90 jaar werd en toch vrij plotseling overleed. Zij heeft me geleerd over zaken die ik juist in deze periode hard nodig had, zoals geduld, vertrouwen en veerkracht. En het mooiste vind ik dat ze me daar niets over heeft verteld, ze heeft het me laten zien. Ik ben blij dat ik het zag.
Ook nam ik afscheid van mijn kantoorruimte en ga ik weer werken vanuit huis. In de zomervakantie dacht ik ervoor het eerst aan. Ik vond het moeilijk om los te laten, het zou een stap terug lijken. Athans dat vertelde ik mezelf. Toen ik de knoop eindelijk had doorgehakt, voelde het als een bevrijding. Ik kon weer gaan en staan waar ik wilde. Dat deed ik ook. Ik ging naar een netwerkbijeenkomst (en het was nog leuk ook) en vertelde daar ook maar meteen wat ik in 2016 ga doen. Eigenlijk wist ik dat het hele jaar al, ik schreef er in januari al over. En ik besloot dat ik lang genoeg had gewacht.
Het laatste waar ik afscheid van heb genomen is het beeld van mezelf als succesvolle carrièrevrouw. En dat kostte me meer moeite dan ik dacht. Ik heb altijd veel waarde gehecht aan mijn werk en het gevoel van status dat het me gaf. Ik dacht dat het ondernemerschap dat had veranderd. Niets bleek minder waar, ik nam het mee. Je kan immers een succesvolle ondernemer zijn, eentje die veel geld verdient, waar andere ondernemers over praten en waar iedereen klant bij wil zijn. Daar had ik een bepaald beeld bij en daar wilde ik aan voldoen. Dat zorgde voor storm.
En dat is waar ik een boek over ga schrijven. Dat we constant bezig zijn met onszelf te staven aan de verwachtingen, meningen en regels van een ander. Zoveel vaker dan we in de gaten hebben. En hoe mijn boek er dan precies uit gaat zien, dat weet ik niet. Ik begin op dinsdag 12 januari met schrijven en stop pas als het helemaal klaar is.
Ik wens voor jou dat jij in 2016 helemaal jezelf durft te zijn, dan ben je vanzelf gelukkig.
Kwalisite