Het derde kwartaal stond in het teken van vakantie. De eerste week van de vakantie waren we nog thuis. De overgang van heel veel werken naar ineens heel veel rust maakte me onrustig. Ineens had ik tijd. Grappig genoeg verlang ik het hele jaar naar meer tijd, heb ik het eindelijk weet ik niet wat ik ermee moet. Dus toen sloeg de opruimwoede toe waardoor mijn boeken ineens mooi op kleur in de kast stonden, een heleboel speelgoed naar zolder verdween en de meubels werden verschoven (en weer teruggezet).
We hadden ook feest. Paco werd 4 jaar. We vierden het klein met naaste familie. Op diezelfde dag werd ook Carlo een jaartje ouder. In augustus werd Giorgia 1 jaar. In de zomer waren ook de 2 opa’s jarig en mochten we met 3 stellen hun huwelijk vieren. Ik vond het heerlijk om even niet met werk bezig te zijn en gewoon te genieten van dag tot dag.
Dat laatste merkte ik ook tijdens onze vakantie in Zuid-Frankrijk. Het eerste halfjaar ben ik alleen maar aan het rennen geweest om in de vakantie ineens tot stilstand te komen. Ik voelde een verlangen naar rust en eenvoud. Echt goed duiden kon ik het niet, maar dat zou in het laatste kwartaal wel duidelijk worden.
Na de zomervakantie lanceerde ik de online training van Passie naar Business. Ik was teleurgesteld over het aantal deelnemers en kon niet goed met deze negatieve gevoelens omgaan. Ik vond dat ik ze niet mocht hebben, ik moest juist dankbaar zijn en geduld hebben. Toch voelde ik me anders. Om de gevoelens weg te drukken ging ik nog harder werken. Want als je maar hard genoeg werkt, dan komt succes vanzelf wel. Of niet?
Het mooiste moment in deze periode was het moment waarop ik Giorgia de trap op zag kruipen. Ineens werd me duidelijk hoe dapper ze was. En zag ik dat iedereen ooit zo’n klein mensje is geweest. Een kleintje dat gewoon dingen uitprobeert, dat gewoon gaat ontdekken, dat gewoon gaat doen. Allemaal zonder na te denken over “hoe het moet” of “hoe anderen het doen”. Een les voor mij, ook ik was ooit zo’n kleintje (en jij ook!).
Kwalisite