December is voor mij een maand van terugkijken en loslaten. En met de verwennerij van lekker eten, mooie versieringen en gezelschap van familie en vrienden is afscheid nemen een stuk gemakkelijker.
Toch heb ik moeite met afscheid nemen, met loslaten. Zo is 2014 het jaar waarin mijn tante plotseling overleed. Het voelt raar om dar jaar af te sluiten. \alsof ik er dan niet aan zou denken. Misschien angst om het te vergeten, om er gewend aan te raken. Om 1 januari bij mijn oma te zijn, zonder haar.
Het is ook het jaar waarin mijn dochter is geboren. Afscheid van 2014 betekent afscheid nemen van zwanger zijn, van de kans op een natuurlijke bevalling, van de magie van een pasgeboren baby, van de intieme nachten samen met haar.
Afscheid nemen doet altijd een beetje pijn, een klein stukje gaat dood, komt nooit meer terug.
Ik heb de warmte van de feestdagen nodig om afscheid te nemen van het afgelopen jaar. Om alles achter te laten in 2014. En om door te gaan met frisse ideeen, met het realiseren ervan, om ruimte te bieden aan een schone lei voor alle nieuwe mogelijkheden en kansen die nog voor me liggen. En voor alle onverwachten dingen die in 2015 staan te gebeuren.
Nieuwjaarsdag voelt voor mij altijd als een opluchting. Er valt dan echt iets van mijn schouders. Ik voel nieuwe, frisse energie. En dat is mogelijk gemaakt door het afscheid nemen, het loslaten van zaken.
Misschien zou het elke dag nieuwjaar moeten zijn.
Ik ben benieuwd hoe jij deze maand ervaart en wat laat jij achter laat in 2014?
Kwalisite