Of het door mijn vakantie komt weet ik niet. Nu ik weer aan het werk ben, ga ik weer gemakkelijk mee in de stroom van het werkende leven.
In de pauze liep ik even naar de Hema en ik betrapte mezelf erop dat het in snelwandeltempo ging. Ik vroeg mezelf af of ik haast had. Eigenlijk niet. En toch voelde het wel zo.
Omdat ik een kantoor huur, heb ik het idee dat ik hier heel erg productief moet zijn in de uren dat ik daar zit. Een gevoel van: hier moet het gebeuren. Eigenlijk is dat gevoel niet anders dan dat ik naar het kantoor van mijn baas ging. En eerlijk gezegd had ik daar minder het gevoel dat ik productief moet zijn – hoe lullig het ook klinkt – ik kreeg mijn salaris toch wel.
Soms verlang ik weleens terug naar een baan in loondienst. Ik zou dan kiezen voor een baan waarbij ik me niet te veel zou moeten inspannen, zodat ik ’s avonds nog energie over had om te schrijven, om iets te creëren. Want dat is wat ik het liefste doe.
Dat is een oplossing aan de buitenkant.
En juist daar ligt het probleem niet.
Het zit in de binnenkant. In mij. Ik denk blijkbaar dat ik me op een bepaalde manier moet gedragen, zoals alle andere vrouwen dat doen misschien. Of zoals me geleerd is. Of zoals me wordt verteld door de overheid. Of zoals ik lees in de media.
Toen ik op vakantie was, heb ik me gedragen zoals ik zelf wilde. Terwijl er niemand mee keek:
…. liep ik de hele dag in mijn bikini.
…. droeg ik dagen achtereen hetzelfde.
….gebruikte ik nauwelijks make-up.
…kookte ik bijna elke dag met plezier voor mijn gezin in een snikhete caravan.
…zwom ik onder water in de rivier.
…ging ik van de waterglijbaan en verloor daarbij mijn bovenstukje (dat ik nog net op tijd omhoog kon trekken toen ik weer bovenwater kwam).
…liet ik mijn nagellak helemaal afbladderen zonder het bij te werken.
…werden mijn voeten pikzwart van het op blote voeten lopen.
En dan bedenk ik me dat dit eigenlijk helemaal niet zo fabulous is. Maar dat is wel wie ik ben en wat ik fijn vind.
Tegenwoordig is het zo moeilijk om echt naar jezelf te luisteren. De hele dag komen er zoveel prikkels op je af. En dan heb je ook nog die hele rits met overtuigingen van jezelf.
Gelukkig ga ik binnenkort weer op vakantie…
Kwalisite