Het verwezenlijken van een droom (de ontknoping)

In deze blogserie neem ik je mee op mijn reis naar het verwezenlijken van een droom (het vorige deel lees je hier).

De vorige keer schreef ik dat er iets veranderd is. Nou denk ik dat wel vaker en blijkt het toch een bevlieging te zijn.

Dit keer niet.

Er is echt iets veranderd.

Ik vertel je graag over de dag dat ik mijn passie terugvond en mijn droom duidelijk werd.

Dit ging er aan vooraf.

Sinds een aantal weken had ik mijn nieuwe kantoor betrokken. Het was een fijne plek met collega ZZP-ers. Nu zou het gaan gebeuren. Mijn zwangerschapsverlof was afgelopen en ik zou eindelijk de tijd krijgen om aan mijn ideeën te werken. Ik wist wie ik was en Ik zou eindelijk mijn droom volgen.

En dan gebeurt het niet.

Ik werd opgeslokt door mijn marketingwerkzaamheden. ’s Avonds lag ik uitgeblust op de bank, terwijl ik eigenlijk wilde schrijven. Ik had er geen energie voor.

Natuurlijk had ik het druk als moeder van twee jonge kinderen. Ik werkte met allerlei planningen en to do lijsten. Het schrijven kwam altijd als sluitpost. Er gingen altijd andere dingen voor. Mijn marketingwerkzaamheden, de kinderen, de tandarts, het huishouden, mijn man.

Ik kreeg een woede-uitbarsting. Waarom zette ik niet door? Wat hield mij nu nog tegen?

Ik had zoveel ideeën, schriften vol. Wanneer worden deze plannen werkelijkheid? Wanneer mogen zij het daglicht zien? Waarom doe ik het niet gewoon?

Ik wist het niet meer. Ik maakte een afspraak bij mijn coach, een hele prettige vrouw die energie leest en op deze manier helpt met inzicht in jezelf.

En dat was op een ijskoude donderdagochtend in januari. Ik stapte bij haar binnen en vertelde dat ik in een identiteitscrisis verkeerde. Ze vroeg mij dit:

Hoe serieus neem jij jezelf eigenlijk?

Dat was precies de vraag die ik nodig had.

Als ik mezelf niet serieus nam, waarom zou een ander dat dan wel doen? Waarom maakte ik het mezelf zo moeilijk?

Dat was de ommekeer.

Het punt waarop ik besloot mezelf serieus te nemen en mijn droom te gaan volgen. En niet onder het mom van een uit de hand gelopen hobby. Nee, ik ga er helemaal voor. Groots en allesomvattend. Bevlogen en gedreven.

Schrijven is wat ik het allerliefste doe. Ik zie nu dat ik als kind de schoolkrant oprichtte en mezelf als hoofdredacteur bombardeerde. Laatst gaf mijn moeder mij een werkje van vroeger, het was de cover van een tijdschrift. En ik herinner me hoe blij ik als kind was met een nieuw schrift waarin ik verhalen schreef. Ik zie mezelf de persberichten schrijven voor de zwemvereniging. Ik zie mezelf op vakantie mijn ervaringen opschrijven. Ik zie het plezier dat ik had bij het schrijven voor het personeelsmagazine van mijn oude werkgever. Ik zie mezelf Facebookberichten en nieuwsbrieven schrijven voor mijn opdrachtgevers.

Achteraf is alles duidelijk. Dan zie je het pas.

Nu ben ik eindelijk op het punt dat ik weer doe wat ik het allerliefste doe. Ik houd ervan op mijn ervaringen te delen, het liefste de kwetsbaarste. Mijn hoofd loopt de hele dag over van de ideeën en ik houd ervan om de ideeën om te zetten in creaties zoals ebooks, e-courses, blogs. En ik houd van anderen inspireren. En ik ben dol op actie, dingen doen.

Vanaf dit moment ben ik echt aan de slag gegaan. Ik heb de naam veranderd in Fabulous Business Woman.com, ondernemers uitgenodigd om experts te worden zodat dit een inspirerend online platform wordt . Ik heb een logo laten maken, een nieuwe website en ik heb mezelf een doel gesteld.

En ik ben begonnen met schrijven. Ik vind het doodeng; ik wil een boek schrijven voor startende ondernemers. Ik ben al begonnen. De indeling staat, een eerste deel is geschreven. Ik wil ook werkboeken uitgeven. En ja, ik heb al een werkboek klaar. Als de vormgeving klaar is ga ik het met jullie delen.

Dit is het verhaal wat ik al zou lang wilde vertellen. Blijkbaar had ik zelf een duidelijke ommekeer nodig. Het moment waarop je echt met je hele ziel ja zegt tegen iets. Het moment waarop ik hardop durfde te zeggen: dit ben ik en ik ga ervoor.

Ik voel dat er iets essentieels is veranderd.

De storm is gaan liggen. De reis is gemaakt. Het is tijd om terug naar huis te keren. Om te laten zien wat ik heb geleerd, om verantwoordelijkheid te nemen, om te gaan doen. En om er uiteindelijk heel veel lol aan te beleven. Om te genieten, elke dag weer.

Dit was het laatste deel. Ik hoop dat je – net als ik – genoten hebt van de reis.

Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4
Deel 5
De ontknoping