Jarenlang was ik een fervent plannenmaakster. Ik begon er in november mee en in januari begon ik met frisse moed aan al mijn nieuwe plannen en goede voornemens. Om er in november achter te komen dat het toch allemaal anders was gelopen. Dat motiveerde me alleen maar meer. Blijkbaar waren mijn plannen niet goed genoeg. Ik moest nog betere plannen maken. Meer doelen stellen. En mezelf nog meer discipline opleggen om me aan mijn plannen te houden.
Het werkte niet.
En eigenlijk werd januari een verschrikkelijke maand. Iedereen had nieuwe plannen en ging er met frisse moed tegenaan. Terwijl ik eigenlijk al wist dat mijn plannen niet uit gingen komen. Ik was op voorhand al teleurgesteld.
Ook nu zie ik het om me heen. Alles wat we doen moet verbeterd worden. We moeten slanker zijn. We moeten meer klanten werven. We moeten meer geld verdienen. We moeten mooier zijn. We moeten nog grootser durven dromen. We moeten gelukkig zijn.
En blijkbaar kunnen we niet gelukkig zijn met de situatie zoals deze nu is. Gewoon met wat we nu hebben.
Stel je voor dat je geen plannen hoeft te maken voor dit jaar. Stel je voor dat je gelukkig mag zijn met wat je nu hebt. Dat het genoeg is. Dat je tevreden bent. Dat je niet meer nodig hebt.
Stel je voor dat je kunt doen wat je wilt zonder plan. Zonder goede voornemens. Dat het helemaal niet nodig is om alles van tevoren te bedenken. Stel je voor dat je kansen ziet, juist omdat je geen plan hebt. Stel je voor dat je niet gehinderd wordt door je plan. Stel je voor dat je vrij bent zonder plan. Stel je voor dat je zelfs zonder plan de weg weet. Hoe zou dat zijn?
Kwalisite