Een hoofd dat vol lijkt te zitten met watten. Druk achter je ogen. Een blok op je maag. Een beklemmend gevoel op je borst. Je hoort jezelf steeds zuchten en toch zorgt het niet voor een verademing. Gedoe met jezelf. Jezelf in de weg zitten. Emoties ervaren die je liever niet wilt. Het is menselijk.
Door je te laten leiden door deze emoties, kun je de verbinding met je essentie verliezen. Schrijven is een manier om jezelf te zuiveren van deze emoties. Maar dat geldt ook voor beperkende gedachten en negatieve overtuigingen. Ze vertroebelen je geest en zorgen ervoor dat je niet meer helder nadenkt.
Schrijven over deze emoties, gedachten en overtuigingen is als onder de douche staan. Het water spoelt alle onzuiverheden van je lijf. Het maakt je schoon. Het zuivert je lichaam. Als je schrijft, zuiver je je geest. Je laat de emoties, gedachten en overtuigingen vrij op papier, zodat je geest leeg is. Zonder nadenken, gewoon de woorden uit je laten stromen. Net zoals het water uit de douche stroomt over je lijf. Dat hoef je ook niet te sturen met je gedachten, dat gebeurt gewoon.
Als je je geest leeg maakt, ben je in staat de verbinding met je essentie waar te nemen. Er zullen woorden door je heen stromen die je nooit had kunnen bedenken. Je staat in contact met iets dat groter is dan jijzelf. Als je daarop afstemt, krijg je toegang tot andere informatie. Informatie die jij met een hoofd vol watten nooit had kunnen opnemen.
Zodra je gedoe met jezelf ervaart, schrijf je gedachten, gevoelens en emoties van je af. Zo zuiver je jouw geest. Herstel je de verbinding. Dat zorgt voor een opgeruimde geest. En een opgeruimd gevoel. Dan is er weer ruimte voor helderheid en daarmee inzicht.