Een nieuw begin, een nieuw verhaal.

Toen ik afgelopen vrijdag voor het eerst zonder winterjas buiten liep, voelde ik het: lente. Een ontspanning ging door mijn lijf. Even geen regen, gewoon behaaglijk warm. Comfortabel. Eindelijk weer een keer.

Een nieuw begin is ook afscheid nemen. Afscheid van mijn schoonvader die in maart is overleden. Afscheid van het altijd vanuit huis werken en daardoor altijd tijd hebben. 

Wij mensen proberen altijd een verhaal over ons leven te vormen. Dat doen we om grip te krijgen. Om orde te scheppen in de chaos die ons leven soms is. Het verhaal biedt houvast en geeft betekenis aan hetgeen we doen. Het maakt dat we in de ochtend zin hebben om te dag te beginnen en al die dagen daarna.

Zo moest ik mijn verhaal ook opnieuw vormgeven. Zo had ik altijd veel waarde gehecht aan prestaties. En toen het me niet lukte om te presteren, keerde ik het de rug toe. Zag ik in dat het soms echt belangrijker was om mee te doen dan om te winnen. Zag ik dat presteren ook maar relatief is. Om vervolgens weer te beseffen dat ik van presteren houd. Het gevoel kwam weer terug toen mijn dochter goed bleek te kunnen schaatsen. Ik zag haar gedrevenheid, haar wil om te winnen en het plezier dat ze daarin had.  Precies dat heeft presteren mij ook altijd gebracht. En ik houd ervan, in sport en in mijn werk. Ik weet nu dat presteren en plezier samen kunnen gaan. 

Een ander punt waarop ik mijn verhaal mocht aanpassen, ging over mijn rol als moeder. Ik was altijd degene die het beste wist wat mijn kinderen nodig hadden. Dus ik bepaalde alles en deed alles. Ik liet weinig tot geen ruimte over voor mijn man en klaagde vervolgens dat hij niets deed of het niet goed deed (lees: volgens mijn regels). Omdat ik deze moederrol ook als beklemmend ervaarde, leerde ik wat meer los te laten waardoor er ruimte ontstond. Voor mijn man, voor mijn kinderen, maar ook voor mezelf. Zo ontstond ruimte voor mijn wensen, zoals weer studeren. 

Ik houd van werken. Ergens wist ik het ook wel. Ik heb altijd graag gewerkt. Ik vind het fijn om samen met anderen voor hetzelfde doel bezig te zijn. Ik houd van steeds verbeteren. En ook van het gewoon lekker bezig zijn. Zo voed ik mijn nieuwsgierigheid en mijn behoefte aan uitdaging. Ik doe nu veel meer in de week en heb meer energie. Van de juiste dingen doen krijg je juist energie.

Ik had alle tijd en nooit tijd. Alles liep door elkaar; werk, kinderen, huishouden, schrijven, sporten, sociale activiteiten. Alles kon altijd en daardoor ook weer nooit. Onverwachts bezoek kwam nooit uit, want dan was ik net van plan om iets te gaan doen. Dat kon ook wel later, dus weer koffie drinken met het bezoek. Nu heb ik een vollere week, maar ook duidelijke vrije dagen. Dat maakt dat ik echt geniet van de vrije dag en dan iets leuks kan doen zonder me steeds opgejaagd te voelen.

Een nieuw begin, een nieuw verhaal.  Dit heb ik eruit meegenomen:|

• Presteren en plezier kunnen samen gaan.
• Als je loslaat, ontstaat er ruimte voor jezelf en voor anderen.
• Van de juiste dingen doen krijg je juist energie.
• Alle dagen vrij, is nooit vrij.