De gedachten in mijn hoofd, maken me soms gek. Zeker als ik erin mee ga. Als ik me laat meevoeren op al die lijntjes die erin mijn hoofd worden uitgezet. Vaak zit ik zo in gedachten verzonken dat ik niet eens in de gaten heb wat er in mijn omgeving gebeurt.
Het liefste zou ik die gedachten stopzetten, uitschakelen.
Het is als met zoveel dingen in het leven.
Alles wat we niet fijn vinden, willen we vermijden.
Als het regent, blijven we binnen want we willen niet nat worden. We hopen dat de regen verdwijnt en dat de zon weer tevoorschijn komt.
Als we een opdracht niet binnenhalen, willen we dat het liefste zo snel mogelijk vergeten. En gaan we snel aan de slag om een andere opdracht binnen te halen.
Als we ziek zijn, slikken we medicijnen om zo snel mogelijk weer beter te worden en weer door te gaan waar we mee bezig waren.
We kunnen het niet afdwingen.
Dat de regen stopt met vallen.
Dat onze gedachten ons hoofd binnenkomen.
We kunnen alleen onze houding veranderen.
We kunnen binnen blijven omdat het regent en ons vermaken met een warme kop thee en een boek. Of we kunnen onze regenjas aandoen en in de regen gaan wandelen.
We kunnen ervoor kiezen om te mediteren, yoga oefeningen te doen, te gaan hardlopen of te gaan wandelen om onze gedachten tot rust te brengen. We kunnen ook doorgaan waar we mee bezig zijn en de gedachten voorbij laten gaan zonder de lijntjes ervan te volgen.
We kunnen observeerder worden in plaats van deelnemer.
We kunnen onze gedachten en onze gevoelens daarbij van een afstandje bekijken.
We kunnen in ons opnemen wat het met ons doet.
We kunnen kiezen om er actie op te ondernemen of om het voorbij te laten gaan.
Kwalisite