Het staat er echt. Je gaat schrijven over je eigen dood. Je kent ongetwijfeld het verhaal van een Australische verpleegkundige – Bronnie Ware – die terminale patiënten verzorgde. Ze schreef in haar boek over de vijf dingen waar mensen op hun sterfbed spijt van hebben. Dat zijn:
- Ik wou dat ik de moed had gehad een leven te leiden waarbij ik trouw was aan mezelf in plaats van wat anderen van mij verwachtten.
- Ik wou dat ik niet zo hard had gewerkt
- Ik wou dat ik de moed had gehad mijn gevoelens te tonen
- Ik wou dat ik contact had gehouden met mijn vrienden
- Ik wou dat ik mezelf had toegestaan gelukkiger te zijn
Het goede nieuws is dat jij niet op je sterfbed ligt. Maar stel je eens voor dat je dat wel ligt. Je ligt op je sterfbed. Je gaat binnenkort je lichaam verlaten. Jouw ziel gaat terug naar de goddelijke bron. Dat is zoals ik het zie, maar neem gerust je eigen interpretatie in gedachte. Sta er even bij stil. Stel je de kamer voor waar je ligt. Stel je voor wie er aan je bed staan. Voel je lichaam. Voel de rust. Voel dat het een gelukkig leven is geweest. Voel dat het jouw tijd is om te gaan. Voel dat je een en al dankbaarheid bent. Voel dat je er vrede mee hebt. Kijk dan terug op je leven.
Schrijf op hoe je terugkijkt op je leven. Schrijf op waar je dankbaar voor bent.