Wat gaan de dagen op het einde van het jaar toch ontzettend snel. Ik had me een soort van voorgenomen om wekelijks iets te delen in dit ‘online dagboek’. Het kwam er gewoon niet van. De drukte rondom Sinterklaas en de drukte bij de kerstbomenkwekerij van mijn man en mijn werk, zorgt dat zoiets al snel op een sluitpost belandt. Terwijl ik ergens voel dat dit mijn ‘echte werk’ is: delen wat me bezig houdt.
De laatste weken van het jaar heb ik ook veel nagedacht over online ondernemen en wat ik ervan vind. Nu heb ik het niet over de methode om online iets te verkopen, maar meer over de hele tribe die eromheen hangt. Of in elk geval wat ik ervan zie. En dat is: meer van hetzelfde. Vaak wordt online ondernemen gezien als een makkelijke manier om geld te verdienen. Het is allesbehalve dat. Als je snel veel geld wilt verdienen, doe dan dit: gratis sessie + hoog geprijsd traject aanbieden. Dat werkt. Het is niet voor mij, maar het werkt wel.
Ik merk ook dat ik gehaast ben. Vanochtend bekroop me ook ineens zo’n gevoel van haast. Nog 1 week en dan is het vakantie. Er is natuurlijk nog kerstviering op school, er moet wat gemaakt worden. Nog wat voor klanten doen. En eten voor kerst bestellen (wie komen er allemaal…). En ik merk dat ik steeds meer behoefte heb aan niks. Aan helemaal niets moeten. Dit is geen klaagzang, want het lukt me al veel beter dan alle jaren daarvoor. Maar de vraag is steeds: wat kan ik minder doen… in plaats van meer doen.
Gisteren zag ik Tegenlicht en ik vond het zo’n inspirerende aflevering. Wat mij met name raakte was dat wij de verbinding met de natuur verloren zijn. En dat voel ik ook zo erg. Het gaat als maar over maakbaarheid. En wat we allemaal moeten verbeteren aan onszelf en aan de wereld om ons heen. Dit ging zo over de verbinding met je eigen natuur en de natuur om je heen. Het nederig zijn. Dat we heel veel niet weten en dat ook mogen omarmen.
Daar ligt de kern van mijn irritatie. Ondernemer zijn betekent vaak ‘expert’ zijn. En in het meeste geval goede marketing zodat potentiële klanten geloven dat jij een expert bent. En voor mij zit er altijd een bepaalde arrogantie bij, een alwetendheid. Zo moet het… dit zijn de stappen naar succes. Volg mijn stappenplan en je wordt net zo rijk, gelukkig en succesvol als ik. En weet je.. het is grote onzin. Als er zo’n stappenplan bestond was iedereen rijk, gelukkig en succesvol.
Waar ik behoefte aan heb is wat meer nederigheid. Terug naar mijn eigen natuur en in verbinding met de natuur. Niet als de deskundige die er naar kijkt en met de vinger wijzend vertelt hoe het moet, maar als iemand die dienstbaar is. Bescheiden. Die ook niet alle wijsheid in pacht heeft en zeker niet alle antwoorden. Maar op eigen-wijze deelt wat mij opvalt, wat mij inspireert en wat mijn inzichten zijn. Zodat jij ze kan lezen en horen en geïnspireerd wordt je eigen natuur te verkennen en te omarmen. En ook jouw verhalen durft te delen. Wat jij dagelijks om je heen ziet. En wat jou verbaast, inspireert en verwondert.
Kwalisite