Najaar 2015. Niets lukte. Alles wat ik aanpakte, leek gedoemd te mislukken. Althans zo voelde het. Achteraf gezien, bleek het allemaal best mee te vallen. Maar daar heb je op dat moment niet zoveel aan. Binnenkort ga ik verhuizen en bij het opruimen kwam ik mijn oude basisschoolrapporten tegen. Ik keek er even in en …
Het lukt niet: van ploeteraar naar zondagskind. Lees verder »
In mijn werk voelde ik mij altijd beter op mijn gemak bij mannen dan bij vrouwen. Met mannen werken was het makkelijk, ongecompliceerd en ik wist waar ik aan toe was. Net zoals ik vroeger als kind bij mijn vader ervaarde. Als ik een onvoldoende had, vertelde ik het aan hem. Voor mijn moeder hield …
Liever luisteren? Dat kan hier. Weet je wat mij verbaast? Dat alles moeiteloos moet gaan. Als het moeiteloos gaat, vanuit flow, als vanzelf, dan is het ‘goed’. Hard werken op wilskracht, dan doe je iets verkeerd. Dan klopt er iets niet. Dan volg je je verstand in plaats van je hart. Dan ben je niet …
‘Nou, nou,’ zou ik jaren geleden hebben gezegd als ik zo’n mail kreeg waarin mij werd gezegd dat ik mezelf vaker moest uitspreken. Net of ik dat niet zo doen. Ik was geen grijze muis en durfde best mijn mond open te doen. Bovendien praatte ik veel in gezelschap. Ik kon ook prima stil zijn, …
Vrouwen moeten zich vaker uitspreken. En waarom het belangrijk is Lees verder »
Toen ik mijn eerste boek schreef, waren mijn kinderen 4 en 1 jaar oud. Na de geboorte van de tweede, had ik een kantoor gehuurd en was van plan mijn marketingwerk nu echt serieus te gaan nemen. Na een jaar zat ik weer thuis achter mijn laptop. Dit keer om niet mijn werk, maar mezelf …
Weer zo’n vreemde overtuiging. Ik kom uit Brabant, dus ik mag geen boek schrijven. Sterker nog, ik mag niet eens mijn mond open doen. Want dan hoort iedereen mijn Brabantse accent en dan nemen ze mij niet meer serieus. Dan denken ze dat ik dom ben. Of vinden ze het nodig om ondertiteling te plaatsen …
Veel vrouwen denken dat hun verhaal niet bijzonder genoeg is. Dat ze op z’n minst een jeugdtrauma moeten hebben om een boek te mogen schrijven. Want alleen dan, is hun verhaal bijzonder genoeg. Ik denk dat er twee dingen aan de hand zijn. Het eerste is dat je wellicht te licht denkt over de zaken …
Ik denk dat ik een jaar of acht was. We waren op zondagmiddag met al mijn neefjes en nichtjes bij opa en oma. Mijn ooms en tantes zaten aan de grote tafel. Wij liepen rond in de keuken, keken af en toe televisie of speelden buiten. Totdat oma ons riep en zei dat ze iets …
Kwalisite