Begin van dit jaar werd ik geïnterviewd over mijn boek in een radioprogramma. En nu ik dit opschrijf, klinkt het heel leuk. En stoer. Ik vond het doodeng. Voordat ik live ging, deed ik een ademhalingsoefening om mijn aandacht af te leiden van de zenuwen die gierden in mijn buik en van die krijsende stem in mijn hoofd. Die maar bleef schreeuwen: ‘Dit wil je toch! Nu heb je toch wat je hebben wil! Moet je jezelf nu zien zitten, stel je niet zo aan!’
En toen begon het radioprogramma en mijn paniek maakte plaats voor flow. Het was alsof ik op een luchtbed lag in zee – zoals ik vroeger zo vaak had gelegen – en de zon voelde branden op mijn huid, het kabbelend geluid van de zee onder me. De geur: een mengsel van zonnebrand en zout. Zo voelde het. Als een plek waar ik nooit meer weg wilde. Volledig in mijn element. Compleet op me gemak.
Na het interview waren er twee directe familieleden – wiens naam ik niet zal noemen – die opperden dat ik wel heel open was geweest. Meteen sloeg de twijfel toe. Te open? Ik had niets verteld waar ik spijt van had. Ik had niets verteld dat ik niet wilde vertellen.
Toen dacht ik na over het begrip ‘te open’ zijn en dat het een blinde vlek voor mij zou zijn.
Het begon met het woord ‘blinde vlek’. Wat doet het er toe? Waarom altijd alles analyseren? Nog meer te weten te komen. Door erover na te denken, te praten en dan weer te analyseren. Het maakt mij moe en futloos.
Daarna ‘te open’. Wie bepaalt dat? En hoe erg is het? Is ‘te open’ niet gewoon een oordeel? Een overtuiging?
Van de week hoorde ik Micky Hoogendijk vertellen over naaktheid. Dat de mens naakt is bedoeld. Voordat Eva van de appel at, waren de mensen naakt – zonder vijgenblad. Alles mocht gezien worden. Ik weet de exacte woorden niet die ze zei, maar naaktheid bleef in mijn hoofd. Ik voelde het in mijn lichaam. Dat is wat ik wil. Naakt zijn.
OMG, denk ik nu. Dit gaat de verkeerde mensen aantrekken ;).
Naaktheid is volledige open zijn. Is alle schaamte, woede, verdriet eraf halen. Van alles wat er in mij leeft. Want uiteindelijk zijn het allemaal overtuigingen. Bij alles wat we zeggen, vinden we iets. En als we dat loslaten, zijn we naakt. In onze pure vorm. De mooiste vorm van onszelf die er is. De vorm van pure, zuivere liefde.
Hoe kun je naakt zijn in je bedrijf? Hoe kun je delen wat er in je leeft? Lopen klanten dan niet weg? Daar zitten ze toch helemaal niet op te wachten?
Dat klopt. In oude marketing.
In oude marketing gaat het over de alwetende goeroe die zijn leerlingen onderwijst. Daarin zit hiërarchie. Daarin zit ongelijkwaardigheid. Het machtige grote bedrijf en de kleine afhankelijke klant.
In nieuwe marketing gaat het over verbinding. Dat doen we niet met ons hoofd en ook niet vanuit een machtsverhouding. Verbinding ontstaat van hart tot hart. En echte verbinding, kan alleen ontstaan als jij uit wat er in je hart leeft. En dan trek jij een heleboel mensen aan die ontzettend blij worden van jou.
Ben jij er klaar voor om van hart tot hart te communiceren?
Vraag dan een typisch jij sessie aan. En ik geef je minimaal 3 tips waar je meteen mee aan de slag kan.
Kwalisite