Op deze saaie, grijze zondag mis ik de lente. Waar januari nog vol verjaardagen en andere afleiding zat, is februari saai. Ik sta mezelf meestal niet toe om op de lente te hopen, omdat het nog zo lang duurt. En dat maakt het wachten alleen maar vervelender. Ik kon me nu niet meer inhouden en heb wat oude foto’s gezocht waar ik een lentegevoel van krijg.
De avondzon. Na het avondeten nog naar de Loonse en Drunense duinen gaan.
Het zonlicht wat gefilterd door de bladeren het bospad bereikt.
Blauwe lucht, groen aan de bomen. Geen plassen water op het pad.
Dit zwembad komt niet meer in de tuin, want het is kapot gegaan. Maar de aanblik van zonlicht op water maakt me altijd blij. Zelfs als het in het binnenzwembad is.
De hei in bloei. Ik weet het, geen lente. Maar na lente wordt het zomer. In een luchtige, zomerjurk naar buiten. De warmte op je huid voelen en de kleuren op je in laten werken.
Ik ben weer ietsje vrolijker. Ik hoop jij ook.