Op de een of andere manier ben ik gevoelig voor het oppikken van de tijdsgeest. Zo verscheen mijn boek Moederwond over seksueel misbruik een halfjaar voor de #metoo beweging. En het was ook nog eens een boek wat ik niet van plan was te schrijven. Het onderwerp drong zich als het ware aan me op. Niet alles hoeft een boek te worden en dit lijkt me een mooie plek om te delen wat ik aanvoel in een bepaalde periode.
Wat kan je ermee?
Ik zie het als een seizoen. Het komt en het gaat. Het geeft je misschien bevestiging van hetgeen je zelf ook voelt. Het zijn vaak onderhuidse dingen. Zaken die nog niet worden uitgesproken, maar er wel zijn.
Tekst:
De laatste paar dagen heb ik sterk het gevoel dat het hele new age gebeuren een te grote vlucht heeft genomen. Daarmee bedoel ik dat het te veel is gematerialiseerd. Er is te veel over geschreven. Er zijn te veel vormen voor bedacht. Hetzelfde is gebeurt met de bijbel en met andere heilige geschriften. We vergeten wat de ware boodschap is. Want dat is waar het om gaat. Om de ware boodschap. Het spreken van je waarheid. En niet een afgeleide ervan. Alles wat ooit op papier komt is een afgeleide van de ware boodschap. Als we dat voelen is het goed. Maar vaak voelen we dat niet. We gaan geloven in die afgeleide en de verhalen worden steeds nauwer, steeds gedetailleerder. En het verandert van een boodschap in een voorschrift. Dit mogen we loslaten. Voor onszelf en voor anderen. Hoe kun jij je eigen voorschriften loslaten? Welke regels leg jij jezelf nog op? Wat is de boodschap die daar achter schuilgaat?
Kwalisite