Afgeleid

Wat ik telkens merk is dat ik word afgeleid. Dan hoor ik over succes van een ander en dat brengt me als vanzelf aan het twijfelen over mijn eigen succes. Dan bekruipt toch nog het gevoel dat ik het niet goed doe.

Dit soort dingen doen me altijd denken aan het boek ‘de Alchemist’ van Paulo Coelho. Niet voor niets een van mijn favoriete boeken. Daarin wordt heel duidelijk dat iedereen zijn eigen levenspad heeft. En dat het dus helemaal geen zin heeft om naar het pad van een ander te kijken. Of daar überhaupt iets over te vinden. Ik heb het boek meerdere keren gelezen en het is me telkens heel helder. En het geeft ook een gevoel van rust.

Maar in de dagelijkse praktijk denk ik niet aan de alchemist, dan wordt het gevoel ‘niet goed genoeg’ geactiveerd in mijn buik. En is dat het gevoel waardoor ik me laat leiden. Gelukkig herken ik het inmiddels en weet ik dat van daaruit actie ondernemen zinloos is. Het is echt naar het leven van een ander kijken en het willen naspelen of zo. Wat mij dan helpt is mezelf vragen te stellen: wil ik ook op die manier werken? of gaat het alleen om het resultaat? hoe zien mijn dagen er dan uit?

En ik zoek ook naar het gevoel erachter. Want dat is waar het meestal om gaat. Ik wil het gevoel van succes ervaren, want dan voel ik me wel goed genoeg. Dan voel ik me gewaardeerd en erkend. En dan kijk ik weer naar mijn eigen bedrijf. En naar de Eigenwijze Business Community die ik 1 oktober begonnen ben en nu al 44 leden heeft. Dan zeg ik tegen mezelf dat het goed is. Zinvol wat ik doe. Het is zo makkelijk om de lat steeds hoger te leggen, om steeds naar anderen te kijken. Als ik dat doe, houd ik het gevoel van niet goed genoeg in stand. En dat gevoel levert mij nooit trots, succes of zelfwaardering op. Bij elke afleiding richt ik de aandacht weer op mezelf. Op wat ik graag wil doen. En helpt het ook om positief te praten over wat je al wel hebt bereikt. En vooral je eigen ding blijven doen.

Voor mij is dat ook veel buiten zijn en foto’s maken van wat ik tegenkom. Zoals vandaag.

Eerlijk is eerlijk, toen ik buitenkwam was het verrassend koud. Ik was van plan een stuk te wandelen, maar toen ik een paar foto’s van de mist had, snelde ik weer naar binnen. En natuurlijk was ik ook erg verkouden, waardoor ik niet te lang buiten kon blijven, bla..bla. Tijd om wat meer over de methode van de iceman te gaan lezen (mijn methode: eerst lezen, dan nog meer lezen, nog meer, dan doen). Want kou doet ook iets met je lichaam. Het brengt een boost van levensenergie. Net zoals ik vroeger tijdens de zwemtraining het koude water (27 graden 🙂 ) in moest en dan wel meteen heel hard moest gaan zwemmen om warm te worden. Dus misschien zie je mij binnenkort wel in een t-shirtje in de vrieskou lopen… maar voor nu zit ik lekker warm binnen met koffie en chocolade achter mijn laptop.

Fijn weekend!

Gwyneth